«…Δε θέλω τιποτ’ άλλο παρά να μιλήσω απλά
Να μου δοθεί τούτη η χάρη…»
Γ. Σεφέρης
Ένας εξώστης στη θάλασσα, ένα παρατηρητήριο στην είσοδο του κόλπου της Μήλου.
Σε ένα μαγικό ιπτάμενο χαλί, φτιαγμένο από πέτρα, σχίνα και αγριολούλουδα, προβάλλουν διάσπαρτα πέτρινα τοιχία σαν αρχαία ερείπια που παίζουν με την τοπογραφία. Ερείπια που θέλουν να αφομοιωθούν, να γίνουν ένα με το τοπίο που σε υπνωτίζει.
Ένα ιπτάμενο χαλί που στεγάζει στα όρια με τη θάλασσα ένα υπόσκαφο ψαροχώρι.
Η αρχιτεκτονική εδώ πρέπει να φτάσει στο ελάχιστο, να σεβαστεί την μαγεία και να οδηγήσει στην απόλαυσή της μέσω των αισθήσεων. Καδράροντας θέες με ηλιοβασιλέματα και πλοία εν κινήσει, παίζοντας με τον αέρα και τις μυρωδιές που μαγνητίζουν. Το ελάχιστο είναι το παν, εδώ.
